متقاضیان مهاجرت در صورت صدور مجوز انتقال به یکی از استان های کانادا، لازم است تا جهت استقرار در آن استان به یکسری تعهدات پایبند باشد. حق قانون گذاری در زمینه مهاجرت در بین دولت فدرال و تمامی استان ها، به جز استان کبک، به طور مساوی تقسیم می شود؛ چرا که دولت کبک در سال ۱۹۸۱ حق انحصاری برای ایجاد سیاست ها و برنامه های خاص خود به دست آورد.
با این وجود، در حال همه استان ها و قلمروها سعی می کنند تا برنامه های خود را برای انتخاب مهاجران به اجرا در آورند. به گونه ای که در حال حاضر بسیاری از مهاجران به کانادا، متقاضی پذیرش از طریق برنامه استانی (PNP) یا برنامه استانی کبک هستند.
راهنمای مطالعه
منشور کانادا درباره تغییر مکان و جابجایی شهروندان کانادایی (ساکنان دائم)
طبق بخش ۶ منشور حقوق و آزادی های کانادا، تمامی ساکنان دائم و شهروندان کانادا از حق اقامت و کار در هر استان کانادا برخوردارند.
بخش ۶ منشور کانادا
در بخش ۶ منشور حقوق و آزادی های کانادا درباره جابجایی به شرح زیر می باشد:
- تمامی شهروندان کانادایی از حق ورود، ماندن و ترک کانادا برخوردارند.
- هر شهروند کانادا و هر شخصی که دارای اقامت دائم کانادا می باشد از دو حق (رفتن و اقامت در هر استان، و تلاش جهت به دست آوردن معیشت در هر استان) برخوردار است.
شرایط و حقوق جابجایی و مهاجرت افراد چیست؟
حقوق مربوط به جابجایی و امور مهاجرت، در بخش ۶ منشور کانادا ذکر شده است. اما باید توجه شود تا زمانی که اقامت دائم برای افراد ایجاد نشده است، این حقوق عملی نمی شود.
هنگامی که درخواست متقاضیان از جانب یک استان مورد تایید قرار می گیرد، اداره مهاجرت فدرال، پناهندگان و متقاضیان درخواست شهروندی کانادا (IRCC) را بر اساس شرایط مربوط به پذیرش (از جمله بهداشت و امنیت) نظارت می کند.
در واقع طبق منشور کانادا، افراد پس از دریافت اقامت و حضور در یک POE برای پذیرش در کانادا، هیچ مشکلی در مورد حقوق جابجایی و مهاجرت برای زندگی و کار در هر نقطه از کانادا نخواهند داشت.
استان هایی که به دنبال جذب تازه واردان تحت برنامه استانی (PNP) هستند، موظف به فراهم کردن شرایط مناسب جهت جذب و مهم تر از همه حفظ مهاجران می باشند.
دلایل ارائه اهداف مهاجران از مستقر شدن در استان های کانادا
- متقاضیان مهاجرت به کانادا از طریق سیستم PNP باید در روند درخواست، برنامه و هدف خود از مهاجرت و اسکان در استان مورد نظر جهت زندگی را به وضوح و بطور کامل و درست شرح دهند.
- متقاضیانی که دارای مشخصاتی در POE هستند (افرادی که مشخص کرده اند دیگر قصد اقامت در استان را ندارند) درصورت عدم رعایت بند ۸۷(۲)(B) از IRPR ممکن است گزارشی مبتنی بر بخش (A44(1 دریافت نمایند.
- در صورت آشکار شدن فردی که هرگز قصد اقامت در استان یا قلمرو کانادا را نداشته است، می تواند به موجب بند ۴۰ (۱) (الف) IRPA منجر به ادعا سوء تفسیر شود.
چرا کانادایی های جدید با یک قانون متعادل و دقیق روبرو هستند؟
بر اساس این قوانین متقاضیان می توانند خیلی زود پس از دریافت اقامت دائم، برای مدت زمان حداکثر ۳ سال، کانادا را ترک کنند. (این درحالی است که این افراد در زمان غیبت، قادر به حفظ اقامت خود در کانادا هستند.)
از این رو طبق بخش ۶ منشور، به یک ساکن دائم کانادایی اجازه داده می شود تا نظر خود را مبنی بر محل زندگی و کار در کانادا تغییر دهد.
در واقع برای کانادایی ها هیچ گونه مانع و تشریفاتی جهت تغییر دادن استان محل اقامت خود پس از استقرار کامل وجود ندارد و مسئولان امور مهاجرت دولتی در سطح فدرال و استان ها از این معضل به خوبی آگاه هستند.
برنامه های مهاجرت استانی همواره در تلاش است تا به طور قابل توجهی تمام شرایط مناسب برای جذب و حفظ مهاجران کانادا را فراهم نماید. به گونه ای که امروزه این استان ها جهت انتخاب صحیح و حفظ مهاجران با چالش های بسیاری مواجه می شوند.
و در نهایت متقاضیان مهاجرت طبق برنامه های استانی، ملزم به انجام، رعایت و دقت به حقوق و تعهدات قانونی مهاجرت، که در بخش ۶ منشور حقوق و آزادی کانادا ذکر شده است، می باشند.
چنانچه قصد مهاجرت به این کشور را دارید می توانید به موسسه مهاجرتی کانادا آتلانتیک ۷۲۴ مراجعه و یا با مشاوران ما تماس برقرار نمایید.
