در این مقاله اطلاعات کاربردی را برای تازهواردان به کانادا که در ماه اول ورود خود هستند ارائه میدهیم. نیازهای اساسی مانند لباس مناسب برای آب و هوا، یافتن محل اقامت و افتتاح حساب بانکی بررسی میشود، همچنین موضوعات بزرگتری مانند پیدا کردن شغل در کانادا و دریافت گواهینامه رانندگی کانادایی نیز مطرح میشود.
راهنمای مطالعه
- شمارههای تلفن مهمی که باید هنگام زندگی در کانادا بدانید
- نحوه لباس پوشیدن برای شرایط آب و هوایی کانادا
- چطور میتوانم در کانادا تلفن و اینترنت تهیه کنم؟
- چگونه میتوانم در کانادا خانهای اجاره یا خریداری کنم؟
- چگونه میتوانم به عنوان یک تازهوارد به بازار کار کانادا آماده شوم؟
- چگونه میتوانم در کانادا شروع به کار کنم؟
- چگونه میتوانم شماره بیمه اجتماعی (SIN) را در کانادا دریافت کنم تا بتوانم کار کنم و از مزایا بهرهمند شوم؟
- چگونه میتوانم هنگام ورود به کانادا یک حساب بانکی باز کنم؟
- چگونه میتوانم یک پزشک خانواده در کانادا پیدا کنم؟
- چگونه میتوانم گواهینامه رانندگی یا کارت شناسایی عکسی استانی بگیرم؟
- چگونه میتوانم در کتابخانه محلی خود ثبتنام کنم؟
- چگونه میتوانم فرزندم را برای مدرسه یا مهدکودک ثبتنام کنم؟
شمارههای تلفن مهمی که باید هنگام زندگی در کانادا بدانید
در مواقعی که نیاز به کمک دارید، آگاهی از شمارههای تماس مناسب بسیار مهم است. این شمارههای ضروری را در تلفن همراه خود ذخیره کرده یا به صورت چاپی در دسترس داشته باشید:
- برای آتشسوزی، موارد پزشکی یا هر گونه وضعیت اضطراری که نیاز به کمک پلیس دارد، با شماره ۹۱۱ تماس بگیرید.
- برای اطلاعات درباره خدمات شهری، شماره ۳۱۱ را شمارهگیری کنید.
- برای خدمات اجتماعی و جامعه، با شماره ۲۱۱ تماس بگیرید.
- برای خط کمک به کودکان، با شماره 1-800-668-6868 تماس بگیرید.
نحوه لباس پوشیدن برای شرایط آب و هوایی کانادا
کانادا با توجه به فصل و مکان، طیف گستردهای از دما و شرایط آب و هوایی را تجربه میکند. در حالی که کانادا بیشتر به خاطر آب و هوای سرد و برف شناخته میشود، شرایط آب و هوایی در این کشور متفاوت است.
در فصل زمستان، که معمولاً از اواخر نوامبر تا اواخر مارس طول میکشد، به تازهواردان توصیه میشود لباسهای گرم به همراه داشته باشند. این شامل مواردی مانند کلاه گرم (توک)، کتهای بلند یا ژاکتهای پارکا، ژاکتها یا پلیورهای لایهای (پشم به دلیل توانایی تنظیم دمای بدن محبوب است)، شلوارهای ضخیم یا جین، لگینگ یا شلوار زیر برای گرمایش پاها، جورابهای ضخیم و گرم (ترجیحاً از جنس پشم) و چکمههای زمستانی که ضد آب و برف باشند، میشود. بسیاری از تازهواردان ترجیح میدهند کفش مناسب را پس از ورود به کانادا خریداری کنند، زیرا انواع مختلفی از کفشهای متناسب با آب و هوای این کشور و در ردههای قیمتی متفاوت موجود است.
از سوی دیگر، کانادا ماههای گرمتری نیز دارد (اگرچه ممکن است همچنان نسبت به بسیاری از مناطق دیگر خنکتر باشد). در فصل تابستان، که دما در بسیاری از استانها بین ۱۶ تا ۲۸/۲۹ درجه سانتیگراد متغیر است، توصیه میشود ژاکتها یا سویشرتهای نازکتر، کلاه و عینک آفتابی برای محافظت از آفتاب قوی، کرم ضد آفتاب برای فعالیتهای بیرون، جورابهای نازکتر و سایر لباسهای مناسب برای هوای گرم همراه داشته باشید.
فصلهای انتقالی بهار و پاییز (تقریباً از مارس تا می و سپتامبر تا نوامبر) میتوانند ترکیبی از هوای تابستانی و زمستانی را به همراه داشته باشند. به عنوان مثال، دمای پاییز میتواند به تکرقمی کاهش یابد و بادهای سرد بیشتری ایجاد شود، در حالی که بهار ممکن است بارش باران شدید و حتی برف سبک را به همراه داشته باشد. اگر در این دورهها به کانادا سفر میکنید، توصیه میشود برای ترکیبهای مختلف لباس بسته به شرایط آب و هوایی آماده باشید. تازهواردان میتوانند با بررسی پیشبینی هوا برای هفته ورودشان، آمادگی بیشتری داشته باشند
چطور میتوانم در کانادا تلفن و اینترنت تهیه کنم؟
تازهواردان به کانادا میتوانند بهراحتی و بلافاصله پس از ورود به فرودگاههای اصلی کانادا، طرح تلفن جدیدی را فعال کنند. شرکتهای مخابراتی کانادایی گزینههای متنوعی ارائه میدهند، شامل طرحهایی برای تماس و پیامک داخل کانادا، اینترنت نامحدود و تماسهای بینالمللی. همچنین، این طرحها به مشتریان امکان انتخاب بین دریافت تلفن جدید (که مبلغ آن به صورت اقساط ماهانه از فاکتور کسر میشود) یا دریافت سیمکارت جدید برای دستگاه فعلیشان (با عنوان “طرحهای BYOD یا bring your own device”) را میدهند. شایان ذکر است که طرحهای BYOD به دلیل عدم نیاز به اقساط ماهانه برای خرید گوشی، معمولاً مقرونبهصرفهتر هستند.
تازهواردانی که به برقراری تماسهای بینالمللی علاقهمند هستند، میتوانند طرحهای تلفن و اینترنتی را که شامل تماس و پیامک بینالمللی، حجم دادههای زیاد، اینترنت نامحدود و سرعت دانلود و آپلود بالا و پهنای باند کافی هستند، بررسی کنند.
همچنین، مشتریان جدید میتوانند بین طرحهای اعتباری و پسپرداخت انتخاب کنند. طرحهای اعتباری (pre-paid) به پرداخت هزینهها پیش از استفاده و بر اساس میزان مصرف صورت میگیرند، در حالی که در طرحهای پسپرداخت (post-paid)، پرداختها به صورت ماهانه و در قالب یک قرارداد انجام میشود. با این حال، لازم به ذکر است که برخی از طرحهای پسپرداخت نیاز به بررسی اعتبار از طریق شرکتهای اعتبارسنجی کانادایی دارند.
در مورد اینترنت خانگی، معمولاً پس از اجارهی مسکن طولانیمدت، فرآیند راهاندازی انجام میشود. این فرایند بهسادگی شامل انتخاب طرح مورد نظر از ارائهدهنده اینترنت و تنظیم قرار ملاقات برای نصب اینترنت و فراهم کردن روتر Wi-Fi توسط یک تکنسین است. همچنین، بسیاری از ساختمانهای کاندومینیومی ممکن است ارائهدهندگان توصیهشدهای داشته باشند که فرآیند راهاندازی اینترنت خانگی را سادهتر و سریعتر میکنند.
لازم به ذکر است که چندین ارائهدهنده تحت نظر شرکتهای بزرگتر فعالیت میکنند:
- زیرمجموعههای Bell شامل: Bell MTS، لاکی موبایل، سولو موبایل و ویرجین موبایل
- زیرمجموعههای Rogers شامل: چتر، سیتیفون، فیدو، پرایموس وایرلس، سیمپلیکانکت و زومر وایرلس
- زیرمجموعههای Telus شامل: کودو و پابلیک موبایل
- زیرمجموعههای کسبوکار Shaw شامل: فریدم موبایل و شاو موبایل
چگونه میتوانم در کانادا خانهای اجاره یا خریداری کنم؟
تأمین مسکن یکی از مهمترین دغدغههای تازهواردان به کانادا است. بسیاری از افراد ترجیح میدهند مدتی نزد خانواده و دوستان بمانند تا در نهایت تصمیم بگیرند که اجاره کنند یا خانهای بخرند. اما برای کسانی که این گزینهها را ندارند، اجارههای کوتاهمدت مانند سرویسهای ارائهشده توسط Airbnb میتوانند گزینه مناسبی باشند، با گزینههای متنوعی بر اساس استان و شهری که به آن سفر میکنید.
پس از مشخص کردن نوع ملک مورد نظر، محل زندگی و بودجه ماهانه یا سالانه، منابع مختلفی برای یافتن املاک اجارهای در دسترس شما قرار دارند:
برخی از منابع آنلاین شامل موارد زیر میشوند:
- Realtor.ca: وبسایتی که به شما امکان جستجوی ملک برای خرید یا اجاره در سراسر کانادا را میدهد. میتوانید از فیلترها برای محدود کردن جستجو بر اساس مکان، قیمت، نوع ملک و موارد دیگر استفاده کنید.
- PadMapper: پلتفرم دیگری که به شما در یافتن آپارتمانهای اجارهای در کانادا کمک میکند. میتوانید بر اساس موقعیت جغرافیایی جستجو کنید و فیلترهایی برای قیمت، تعداد اتاقخواب و موارد دیگر اعمال کنید. همچنین میتوانید موقعیت مکانی هر آپارتمان را روی نقشه مشاهده کنید.
- آگهیهای روزنامههای محلی یا سایتهای آنلاین آگهیها: پلتفرمهایی مانند Kijiji و Facebook Marketplace آگهیهای طبقهبندی شدهای ارائه میدهند که میتوانید آپارتمانهای اجارهای یا برای فروش را بیابید، همچنین اقلامی که ممکن است برای خانه جدیدتان نیاز داشته باشید مانند مبلمان یا لوازم خانگی.
- کتابخانه محلی: برخی از کتابخانهها منابع و کارگاههایی در زمینه یافتن مسکن، از جمله نحوه جستجوی آپارتمان و آشنایی با اجارهنامهها ارائه میدهند. کتابخانههای عمومی در منطقه خود را به صورت آنلاین بررسی کنید.
- تابلوهای اعلانات: برای آگهیها روی تابلوهای اعلانات در مکانهایی مانند فروشگاههای مواد غذایی، کتابخانهها، خشکشوییها، کلینیکهای بهداشتی، مراکز جامعه، باشگاههای خدماتی یا دفاتر املاک و مستغلات جستجو کنید.
- مراکز حمایت از مهاجران محلی: بسیاری از مراکز حمایت از مهاجران خدمات مرتبط با مسکن مانند کمک در یافتن محل اقامت و آگاهی از حقوق و مسئولیتهای مستاجر را ارائه میدهند. این خدمات معمولاً برای ساکنان دائم، پناهجویان و برخی ساکنان موقت در دسترس است. از ابزار خدمات اسکان IRCC یا Compass to Connect برای جستجوی خدمات پشتیبانی در سراسر کانادا استفاده کنید.
ابزارهای مختلفی نیز برای کمک به تازهواردان جهت خرید خانه در کانادا وجود دارد. برخی از گزینههای رایج شامل موارد زیر است:
- Realtor.ca: این وبسایت برای خرید ملک نیز گزینه عالی است. لیستهای ملکی تاییدشده توسط مشاوران املاک برای املاک مسکونی و تجاری را ارائه میدهد. همچنین اگر تمایل به همراهی مشاور در فرآیند خرید دارید، میتوانید از طریق این وبسایت مشاوران املاک را بیابید.
- آژانسهای خصوصی املاک: گرچه همه افراد ترجیح نمیدهند با مشاور املاک کار کنند، اما همکاری با مشاور میتواند کل فرآیند را روانتر کند. به یاد داشته باشید که مشاوران املاک کمیسیون خود را از قراردادهای بسته شده دریافت میکنند و بنابراین ریسک کمی برای شما دارند.
- آگهیهای طبقهبندیشده: دوباره، پلتفرمهایی مانند Kijiji و Facebook Marketplace میتوانند برای یافتن املاک خصوصی برای فروش مفید باشند. اما در معاملات خصوصی بدون همراهی مشاور باید با احتیاط عمل کنید زیرا ممکن است با ریسکهایی همراه باشد.
- خدمات اسکان محلی: خدمات اسکان تازهواردان میتواند در یافتن املاک برای فروش نیز کمک کند. از Compass to Connect یا مراکز محلی اسکان برای دریافت اطلاعات بیشتر استفاده کنید.
در کانادا انواع مختلفی از مسکن برای اجاره یا خرید وجود دارد، از جمله آپارتمانها، خانههای مستقل، خانههای دو و سه طبقه، خانههای شهری و اتاقها. آپارتمانها میتوانند یک، دو یا سه اتاقخواب داشته باشند، در حالی که واحدهای “بچلر” شامل اتاقخواب و فضای نشیمن به صورت ترکیبی هستند. خانههای دو یا سه طبقه خانههایی هستند که به دو یا سه واحد تقسیم میشوند و معمولاً مالک در یکی از واحدها زندگی میکند و واحدهای دیگر را اجاره میدهد. خانههای شهری ساختمانهای چند واحدی هستند که دیوارهای مشترک دارند و اتاقها در خانههای بزرگتر قابل اجاره هستند.
چگونه میتوانم به عنوان یک تازهوارد به بازار کار کانادا آماده شوم؟
برای شروع جستجوی شغلی در کانادا، ابتدا مهم است که بازار کار را بررسی کرده و فرصتهای موجود در حرفهی خود را ارزیابی کنید. بررسی کنید که آیا مجوز یا گواهینامه خاصی برای فعالیت در حوزه کاری شما نیاز است یا خیر. همچنین توصیه میشود پروفایل لینکدین خود را بهروز کنید و یک رزومه و کاور لتر به سبک کانادایی آماده داشته باشید.
نقش شبکههای اجتماعی در اینجا نیز قابل توجه است. کارفرمایان کانادایی، چه برای تازهواردان و چه برای سایر متقاضیان، بهطور فزایندهای از شبکههای اجتماعی برای ارزیابی نامزدهای شغلی استفاده میکنند. طبق یک نظرسنجی که توسط Harris Poll برای شرکت Express Employment در ژانویه ۲۰۲۳ انجام شده، بیش از ۶۰ درصد از شرکتهای کانادایی (۶۵٪) نامزدهای شغلی را در شبکههای اجتماعی بررسی میکنند. از این میان، ۴۱ درصد از آنها بیان کردهاند که محتواهایی در شبکههای اجتماعی مشاهده کردهاند که آنها را از استخدام نامزد مورد نظر منصرف کرده است. در نتیجه، ضروری است که جویندگان کار، از ابتدای جستجوی شغلی خود بر اصلاح و ویرایش حضور خود در شبکههای اجتماعی تمرکز کنند؛ زیرا برخی از کارفرمایان در مراحل اولیه و برخی دیگر در مراحل نهایی استخدام به بررسی این موارد میپردازند.
به یاد داشته باشید که بازار کار در کانادا میتواند رقابتی باشد. علاوه بر کسب مجوزها یا گواهینامههای لازم، گذراندن دورههای آنلاین که دانش و مهارتهای پرتقاضا را افزایش میدهند، میتواند به شما کمک کند تا در مقایسه با سایر متقاضیان برجسته شوید و شانس موفقیت خود را افزایش دهید.
آژانسهای خدمات مهاجرتی و کالجهای محلی برنامههای پلسازی شغلی را طراحی کردهاند تا به تازهواردان در دستیابی به اهداف شغلیشان کمک کنند. این برنامهها طیف وسیعی از خدمات را ارائه میدهند، از جمله دورههای آموزشی، ارزیابی مهارتها، تجربههای عملی یا محیطهای کاری، آمادگی برای امتحانات مجوزها یا گواهینامهها، آموزش زبان و برنامهریزی برای نیازهای آموزشی بیشتر. IRCC سالانه حدود ۲ میلیارد دلار در این زمینه سرمایهگذاری میکند که این خدمات به تمامی ساکنان دائمی جدید ارائه میشود و از طریق حدود ۵۰۰ سازمان مهاجرپذیر در سراسر کشور قابل دسترسی است.
این سازمانها به حمایت از تازهواردان برای موفقیت در کانادا متعهد هستند و خدمات مختلفی را بهصورت رایگان ارائه میدهند. بسیاری از این خدمات متمرکز بر حمایت از اشتغال هستند. پس از ورود به کانادا، میتوانید با یک سازمان محلی خدمات مهاجرتی تماس بگیرید تا به خدماتی همچون آمادهسازی رزومه، آمادگی مصاحبه و فرصتهای شبکهسازی حرفهای و مشاوره دسترسی پیدا کنید. مشاورین ما در آتلانتیک ۷۲۴ در کنار شما هستند تا در این مسیر کمک کنند.
چگونه میتوانم در کانادا شروع به کار کنم؟
هر فردی که قصد دارد به صورت تمام وقت در کانادا کار کند (به شرطی که وضعیت اقامتی او اجازه دهد) باید یک شماره بیمه اجتماعی (SIN) داشته باشد.
چگونه میتوانم شماره بیمه اجتماعی (SIN) را در کانادا دریافت کنم تا بتوانم کار کنم و از مزایا بهرهمند شوم؟
شماره بیمه اجتماعی (SIN) چیست؟
شماره بیمه اجتماعی یک شماره منحصر به فرد نه رقمی است که توسط دولت به عنوان شماره پرونده، شماره حساب و یا پردازش دادهها برای افراد در کانادا استفاده میشود.
داشتن SIN برای شروع کار تماموقت در کشور (بهویژه در استخدامهای تماموقت قابل بیمه یا قابل بازنشستگی) ضروری است، همچنین برای ثبت مالیات و دریافت مزایا و خدمات از برنامههای دولتی مورد نیاز است. SIN ها به افراد برای تمام عمر صادر میشوند و باید بهدقت محافظت شوند، زیرا این اطلاعات میتواند به روشهای مختلفی (از جمله تقلب) سوءاستفاده شود.
برای درخواست SIN چه مدارکی نیاز دارم؟
برای درخواست شماره بیمه اجتماعی (SIN)، به مدارک زیر نیاز خواهید داشت:
- یک نسخه دیجیتال (یا سند اصلی) از یک سند معتبر و رسمی وضعیت، که توسط اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) صادر شده است—این میتواند شامل یک تاییدیه معتبر اقامت دائمی (COPR)، کارت اقامت دائمی، یا (اگر یک مقیم موقتی هستید) مجوز کار/تحصیل معتبر باشد؛
- یک نسخه دیجیتال (یا سند اصلی) از یک مدرک شناسایی رسمی (یعنی: پاسپورت یا گواهینامه رانندگی معتبر استانی)؛ و
- یک نسخه دیجیتال (یا سند اصلی) از اثبات آدرس خود، مانند یک سند رسمی صادر شده توسط دولت، کارفرما، موسسه آموزشی مورد تایید (DLI)، مالک (به عنوان مثال، توافقنامه اجاره) یا مؤسسه مالی.
دولت کانادا همچنین یک خودسنجی را ارائه کرده است که متقاضیان میتوانند آن را پر کنند تا دقیقا بدانند چه مدارکی ممکن است برای وضعیت آنها نیاز باشد.
چگونه میتوانم برای دریافت شماره SIN درخواست بدهم؟
سه روش وجود دارد که یک تازهوارد میتواند برای دریافت شماره بیمه اجتماعی (SIN) در کانادا اقدام کند:
- درخواست در فرودگاه: بسته به اینکه کدام فرودگاه را انتخاب میکنید، تازهواردان میتوانند شماره SIN خود را مستقیماً در فرودگاه دریافت کنند.
این سرویس در حال حاضر در فرودگاه بینالمللی تورنتو (YYZ) و فرودگاه بینالمللی ونکوور (YVR) در ساعات کاری معمول در دسترس است. - درخواست آنلاین یا از طریق پست: از آنجا که همه فرودگاهها دفتر دریافت SIN ندارند، تازهواردان به کانادا میتوانند همچنین از طریق پست یا آنلاین برای دریافت شماره SIN درخواست دهند. هر دو روش حدود ۲۰ روز (اگر تمام مدارک در دسترس باشد) زمان نیاز دارند تا پردازش شوند. اگر درخواست موفقیتآمیز باشد، شماره SIN به آدرس متقاضی در عرض ۲۰ روز کاری ارسال خواهد شد.
توجه داشته باشید که برای درخواست از طریق پست، باید مدارک اصلی (نسخهها قابل قبول نیستند) که در بالا ذکر شدهاند را به همراه فرم درخواست SIN ضمیمه کرده و درخواست کامل شده را به آدرس زیر ارسال کنید:
Service Canada
Social Insurance Registration Office
P.O. Box 7000
Bathurst, NB E2A 4T1
Canada
3. روش نهایی برای دریافت شماره SIN، درخواست حضوری است. بسیاری از تازهواردان این روش را انتخاب میکنند، زیرا (مانند درخواست در فرودگاه) میتوانند شماره SIN خود را در محل دریافت کنند. برای درخواست حضوری، کافی است نزدیکترین دفتر Service Canada را پیدا کرده و با مدارک اصلی مورد نیاز (توجه داشته باشید که نسخهها برای این روش قابل استفاده نیستند) به آنجا مراجعه کنید. اگر تمام مدارک در دسترس باشد، تازهواردان میتوانند شماره SIN خود را دریافت کنند.
چگونه میتوانم هنگام ورود به کانادا یک حساب بانکی باز کنم؟
بخش بانکی در کانادا یکی از امنترین و قابل اعتمادترین بخشها در جهان است و بسیاری از بانکها خدمات و حسابهای خاصی را برای تازهواردان ارائه میدهند.
تازهواردان به کانادا میتوانند پس از ورود به کشور، یک حساب بانکی باز کنند. در واقع، اگر شما به صورت قانونی در کانادا حضور دارید، میتوانید حتی اگر:
- شغلی نداشته باشید؛
- نتوانید در ابتدا پولی به حساب واریز کنید؛
- امتیاز اعتبار ضعیفی داشته باشید؛ و/یا
- قبلاً ورشکسته شده باشید،
یک حساب بانکی باز کنید.
با این حال، تازهواردان به کانادا حداقل به یک نوع شناسنامه معتبر نیاز دارند. بسته به سیاست بانک و وضعیت قبلی شما با بانک، شما نیاز به:
- دو مدرک شناسایی از لیست A؛ یا
- یک سند از لیست A و یک سند از لیست B؛ یا
- یک سند از لیست A (فقط در صورتی که فردی با وضعیت خوب در موسسه مالی یا فردی در جامعه بتواند هویت شما را تأیید کند).
توجه: الزامات خاص ممکن است بین بانکها و موسسات مالی متفاوت باشد. توصیه میشود با بانکی که قصد دارید حساب باز کنید تماس بگیرید تا الزامات خاص آنها و هرگونه مدارک اضافی که ممکن است نیاز داشته باشند را تأیید کنید.
تنها حسابهای با سود به دارندگان آیندهنگر حساب نیاز دارند تا شماره بیمه اجتماعی (SIN) خود را در بانک ارائه دهند.
فهرست کامل شناساییهای قابل قبول در زیر پیوست شده است. لطفاً توجه داشته باشید که الزامات دقیق ممکن است بین بانکها متفاوت باشد، بنابراین مشورت با بانک خاص برای تعیین مدارکی که آنها قبول میکنند، توصیه میشود.
لیست A
- گواهینامه رانندگی معتبر کانادا (به موجب قانون استانی);
- پاسپورت معتبر کانادایی؛
- شناسنامه صادر شده در کانادا؛
- کارت شماره بیمه اجتماعی (SIN) صادر شده توسط دولت کانادا؛
- کارت خدمات سالمندان صادر شده توسط دولت کانادا؛
- گواهینامه وضعیت هند؛
- کارت بیمه سلامت استانی یا قلمرویی که میتواند به عنوان شناسنامه تحت قانون استانی یا قلمرویی استفاده شود؛
- گواهینامه شهروندی کانادا یا گواهینامه طبیعیسازی؛
- کارت اقامت دائم یا فرمهای IRCC (IMM 1000، IMM 1442 یا IMM 5292)؛ یا
- سند یا کارتی که دارای تصویر و امضای شماست و توسط مقامات منتخب صادر شده است.
لیست B
- کارت شناسایی کارمندی با تصویر شما که توسط کارفرمای معروف در منطقه شما صادر شده؛
- کارت دبیت یا کارت بانکی که نام و امضای شما بر روی آن باشد؛
- کارت اعتباری کانادایی که نام و امضای شما بر روی آن باشد؛
- کارت مشتری از موسسه ملی کانادایی برای نابینایان که دارای تصویر و امضای شما باشد؛ یا
- پاسپورت خارجی معتبر.
چگونه میتوانم یک پزشک خانواده در کانادا پیدا کنم؟
پزشکان خانواده (که به عنوان پزشکان عمومی نیز شناخته میشوند) حرفهایهای پزشکی هستند که میتوانند به درمان انواع بیماریها برای شما و خانوادهتان کمک کنند یا در صورت نیاز به کمک پزشکی بیشتر، شما را به یک متخصص ارجاع دهند.
راههای مختلفی برای پیدا کردن یک پزشک خانواده در کانادا وجود دارد، از جمله:
- از یک شخص مورد اعتماد، مانند دوست، همکار، آشنا یا عضو خانواده بپرسید که آیا میتواند شما را به یک پزشک خانواده خوب معرفی کند؛
- با یک سازمان خدمات استقرار تماس بگیرید که میتواند شما را به یک حرفهای بهداشت و درمان معرفی کند؛
- با مرکز بهداشت محلی تماس بگیرید؛ یا
- به صفحه مربوط به استان خود مراجعه کنید تا یک پزشک عمومی پیدا کنید.
چگونه میتوانم گواهینامه رانندگی یا کارت شناسایی عکسی استانی بگیرم؟
دریافت گواهینامه رانندگی محلی ممکن است فرایندی طولانیتر از 30 روز باشد، اما تازهواردان میتوانند این فرایند را شروع کنند. بهعلاوه، تازهواردان این گزینه را دارند که یک کارت شناسایی عکسی استانی دریافت کنند. هر دو مدرک بهعنوان اشکال معتبر شناسایی دولتی شناخته میشوند و توسط استانی که در آن زندگی میکنید، معتبر هستند. با این حال، مهم است که بدانید فرد نمیتواند همزمان هر دو شناسایی را داشته باشد و باید یکی را انتخاب کند.
فرایند دریافت گواهینامه رانندگی ممکن است بین استانها و مناطق متفاوت باشد، اما معمولاً شامل یک آزمون کتبی دانشی و یک یا دو آزمون رانندگی برای کسب گواهینامه کامل است. بحث بیشتری در این باره میتوانید در اینجا پیدا کنید.
یک راهحل کوتاهمدت استفاده از گواهینامه رانندگی بینالمللی است که میتواند به فرد اجازه دهد برای مدت کوتاهی در کانادا رانندگی کند. این موضوع بسته به استان یا منطقه مقصد متفاوت است.
فرایند دریافت کارت شناسایی عکسی استانی نیز بسته به استان و منطقه ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً نیاز به یک مدرک اصل شناسایی و یک نوع دیگر شناسایی دارد. برخی از استانهای دیگر ممکن است به مدارک اضافی مانند اثبات محل اقامت در استان نیاز داشته باشند.
توجه داشته باشید که از سال 2023، کبک کارتهای شناسایی عکسی برای افرادی که راننده نیستند، ندارد. با این حال، ساکنان میتوانند از کارت بهداشت خود به عنوان شناسایی عکسی معتبر در صورت عدم وجود گواهینامه رانندگی استفاده کنند.
چگونه میتوانم در کتابخانه محلی خود ثبتنام کنم؟
اگرچه کتابخانهها به دلیل دسترسی به اطلاعات و ادبیات از طریق اینترنت به طور گستردهای کاهش یافتهاند، اما هنوز هم چندین مزیت برای پیوستن به یک کتابخانه وجود دارد که تازهواردان میتوانند از آن بهرهمند شوند: خدمات چاپ رایگان، منابع جامعه و دولت، و جلسات اطلاعاتی و سمینارهای مرتبط با مراقبتهای بهداشتی، بانکداری، مالیات و زندگی عمومی به عنوان یک تازهوارد به کانادا.
اکثر کتابخانهها تنها نیاز به یک مدرک شناسایی و اثبات آدرس برای ثبتنام دارند.
چگونه میتوانم فرزندم را برای مدرسه یا مهدکودک ثبتنام کنم؟
در کانادا، کودکان بین سنین پنج تا ۱۸ سال موظف به حضور در مدرسه هستند. معمولاً سال تحصیلی از اواخر اوت یا اوایل سپتامبر شروع میشود و تا ژوئن ادامه دارد.
برای ثبتنام فرزندان خود، میتوانید به مدرسه محلی یا دفتر هیئت مدرسه مراجعه کنید. لازم است کارت اقامت دائم، مدرک ورود یا تاییدیه اقامت دائم خود را همراه با گواهی تولد و سوابق واکسیناسیون فرزندتان به همراه داشته باشید. روند ثبتنام بسته به نوع مدرسه ممکن است متفاوت باشد. تازهواردان همچنین ممکن است بخواهند تدابیری برای اعتبارسنجی در نظر بگیرند تا اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان هنگام انتقال به مدارس دیگر، آسانتر عمل کنند، زیرا برنامههای تحصیلی بینالمللی به طور قابل توجهی با برنامههای کانادایی متفاوت است.
برای پیدا کردن مدرسهای در منطقه خود، میتوانید با دفتر ناحیه مدرسه محلی یا هیئت مدرسه تماس بگیرید. آنها راهنماییهایی درباره مراحل بعدی و مدارک لازم را ارائه خواهند داد.
تازهواردان همچنین ممکن است بخواهند به تلاشهای دولت کانادا برای ارائه حمایت از یادگیری زودهنگام و مراقبت از کودکان برای فرزندان تازهواردان توجه کنند، مانند سیاستهایی از سوی دولت فدرال و خدمات استقراری برای کمک به مهاجران جدید.
آیا حمایتهای دولتی برای تازهواردان به کانادا وجود دارد؟
خدمات استقرار نقش حیاتی در کمک به تازهواردان به کانادا ایفا میکنند و حمایتهای رایگان در سطوح شهرداری، استانی و فدرال ارائه میدهند. این خدمات شامل ارزیابی نیازها، اطلاعات، آموزش زبان، کمک در اشتغال و ارتباطات اجتماعی است. استان کبک برنامههای مهاجرتی خاص خود را دارد و خدمات استقرار را به طور جداگانه مدیریت میکند. پناهندگان به برنامه کمکهای استقرار (RAP) دسترسی دارند.
این خدمات در تمامی سطوح دولت (فدرال، استانی و شهرداری) موجود است و تازهواردان تشویق میشوند تا خدمات محلی خود را بررسی کنند تا ببینند چه خدماتی برای آنها در دسترس است. IRCC بسیاری از این خدمات را در یک ابزار قابل جستجو در اینجا گردآوری کرده است.
خدمات استقرار برای دارندگان اقامت دائم، افراد تحت حمایت و برخی از ساکنان موقت در دسترس است. IRCC ابزارها و وبسایتهایی مانند Compass to Connect را برای کمک به تازهواردان در دسترسی به خدمات و یافتن برنامههای مرتبط ارائه میدهد. مطالعاتی که بر روی این برنامهها و اثربخشی آنها در کمک به تازهواردان انجام شده، نتایج مثبتی نشان داده است—با رضایت بالای مشتری، بهبود مهارتهای زبانی، افزایش آمادگی شغلی و افزایش ارتباطات اجتماعی و حس تعلق در میان تازهواردان.